Na skarpie sanockiego zamku są dwa niemieckie schrony; północny i południowy. Jeden jest zasypany, drugi jest częścią ekspozycji zamkowej. Z opisu z netu:
"...To schron obserwacyjno-bojowy, o konstrukcji żelbetowej. Ściana czołowa ma ok. 1.90 m grubości, tylna 0.95 m, boczne prawdopodobnie także 1.90 m). Schron jest jednoizbowy, a pomieszczenie ma wysokość ok. 2.3 m. W ściany i w strop wpuszczone są pasy blachy. Niewielki otwór strzelniczy (zewnętrzny ma wymiary 1.53×0.95m, wewnętrzny ok. 0.80×0.70m) pozwalał na osiągnięcie kąta ostrzału w poziomie ok. 40 stopni (lewo 5, prawo 35) i ok. 25 stopni w pionie (-5 do +10).
Schron w Sanoku powstał w 1940 roku i jest modyfikacją obiektów z lat 1932-1938 budowanych na niemieckich liniach umocnień granicznych. Jest jednak dłuższy, bo ma 4 metry. Zdaniem historyków wiązało się prawdopodobnie z faktem, że schron powstał na zboczu i aby uzyskać stabilność, trzeba było przesunąć jego punkt ciężkości. W schronie było zapewne stanowisko ciężkiego karabinu maszynowego, o czym świadczą odnalezione fragmenty płyty stalowej, pancerza, chroniącego to stanowisko..."
https://proszewycieczki.wordpress.com/2020/09/28/sanok-schron-na-zamku/
