Skupiając się na tym, co inni ludzie mają do powiedzenia zaniedbujemy mowę ciała. Zwierzęta przywiązują do niej wielka wagę, bo nie mają nic innego. Jest to umiejętność, z której korzystają codziennie i udoskonalily ją do tego stopnia, że czytają nas jak otwarta książkę.
                                                     Frans de Waal


                                   "Pustulka"
Raz dwa trzy
Pustulka patrzy
Trzy cztery
Obieram stery
Zaczynam polowanie
Chowaj się bo coś Ci się stanie
Pazury mam ostre nieslychanie
Zaraz kogoś złapie na sniadanie
Jestem szybka
Jestem zgrabna
Zaraz będę kogoś jadła
Wyrwe Ci flaki
Bez litości polanie Ci kości
Będę miała przy tym dużo radości
A potem polecę w nieznane
I udawać będę że jestem dama.....

Chociaż zwierzęta nie mogą udzielać pozwolenia na to, jak będą traktowane, z pewnością wyrażają protest kiedy cierpią. Ich ból łatwo dostrzec i jest on aż nazbyt często lekcewazony.
                                                           Marc Bekoff



                                     " Liski "
Jesteśmy małe liski
Jemy z ludzkiej miski
Matkę nam ktoś zapierdzielil
Smucimy się od niedzieli
Wolamy wolamy
Lecz mamy już nie mamy
Dlatego rozpaczamy
Jest nam smutno
Jest nam zle
W głowie nie mieści się
Co czujemy gdy za mama placzemy
Tesknimy za naszym domem
Nie machay radośnie ogonem
Biegać po łąkach by się chcialo
A tu miejsca jakoś malo
Za jaką karę nam się to stało......

Najpiękniejszy 💗

Zuza jest piękny i nie czesto można popatrzeć im w oczy 
zazdroszcze Ci i prosze o częściej 

A ja mam to szczęście, że nie tylko temu zwierzęciu patrzę prosto w oczy. W oczach widać wszystko.....

ciekawe czy dziobnąłby w palca 

Powiem tak, dziób to pikuś przy szponach tych czy większych ptaków drapieżnych. Szpony mają moc, moc uścisku. Chwila nieuwagi iiiiiiiiiii krew się leje

Znaczenie zwierząt w życiu ludzi jest nie do przecenienia. Właśnie ich emocje są tym, co nas do nich przyciąga. Ale mimo to, choć my potrzebujemy zwierząt, wielu z nich z pewnością znacznie lepiej żyłoby się bez nas.
                                              Marc Bekoff

Te liski to lisy polarne zwane nieraz piesakami lub pieścami. Raczej nie mają szans na swobodne życie w naszych okolicach. Srebrne, moim zdaniem miałyby już o wiele większe szanse na przeżycie, tyle że mogłyby się mieszać z rudymi. Na youtubie  często są filmiki z Rosji gdzie lisy polarne są pełnoprawnymi mieszkańcami domów. Sama nazwa może być wynikiem podobieństwa zachowań do naszych psów. Nie są one tak agresywne i nieufne do człowieka jak lisy srebrne i rude.