Po odpowiedzi w dziale hełmy innych armii świata Cyga zasugerował aby ty rozwinąć wątek hełmu francuskiego wz. 15 tzw. wersję polską.
Pierwsze hełmy jakie używało odrodzone Wojsko Polskie od chwili odzyskania niepodległości w 1918 roku to hełmy francuskie wz. 15, niemieckie wz. 16 i austriackie wz. 17 oraz w niewielkich ilościach włoskie, rosyjsko-fińskie, a nawet angielskie i amerykański.
Hełmy francuski wz. 15 trafiły do nas wraz Armią Polską gen. Hallera i z olbrzymich dostaw z Francji. Na początku lat 20-stych w hełmy wz. 15 wyposażona była piechota, część artylerii, żandarmeria, załogi pociągów i samochodów pancernych, do połowy lat trzydziestych kawaleria nie używała hełmów. Hełmy francuskie używane w WP były malowane na kolor khaki i w większości zaopatrzone w orły metalowe wz. 19 oraz owalne oznaki z orłem, pochodzące z armii gen. Hallera. W 1919r. i w latach dwudziestych orły malowano niekiedy białą farbą bezpośrednio na czerepie. Metalowe orły usunięto z hełmów rozkazem z dnia 1 lipca 1930 roku, otwory po orłach były zalutowywane w pułkowych warsztatach rusznikarskich.
Hełm francuski wz.15 składał się z czerepu tłoczonego z blachy o grubości ok. 0,7 mm, grzebienia i daszków – przedniego i tylnego. Daszki łączone były ze sobą za pomocą nitów lub zgrzewane, całość zaś mocowana do czerepu przez zawalcowanie tworząc charakterystyczne zgrubienie szer. 3 mm do około czerepu. Grzebień był mocowany czterema rozginanymi nitami.
W związku z tym, że znacznie zużywały się elementy wyposażenia wewnętrznego na posiedzeniu Komisji Artyleryjskiej przedstawiono projekt zmiany konstrukcji wyposażenia wewnętrznego który przyjęto i zalecono do realizacji. Przeróbki były wykonywane w głównie w Zbrojowni nr 2 w Warszawie, nr 1 w Brześciu nad Bugiem i nr 5 w Przemyślu. Nie wchodząc w szczegóły, hełm wz. 15 przerobiony tzw. wersja polska, wyróżniał się czterema nitami widocznymi na zewnątrz, nad linią łączenia czerepu z daszkami. Nity te „doszły” ponieważ we francuskich hełmach wyposażenie mocowane było rozginanymi uchwytami, przylutowanymi do wewnętrznej powierzchni czerepu, w polskiej wersji uchwyty mocujące obręcz wyposażenia wewnętrznego mocowane były do czerepu nitami.
Pułki Strzelców Podhalańskich, przed wprowadzeniem kapeluszy, ozdabiały hełm francuski piórem, mocowanym w przynitowanej, po lewej stronie, tulejce.
Inną ciekawostką jest hełm francuski tłoczony z masy papierowej, w bardzo małym rozmiarze. Były one lakierowane na kolor khaki, mocowano na nich orły metalowe normalnej wielkości. Co prawda hełmy te produkowane były jako zabawka dla dzieci ale nosili je również młodociani dobosze w orkiestrach wojskowych.
Na dwóch pierwszych zdjęciach hełm francuski tzw. Wersja polska z zaznaczonymi nitami mocującymi wyposażenie wewnętrzne. Na trzecim podhalańczyk z 5 psp w hełmie wz. 15 z piórkiem.
