Na zdjęciu nr 1 widoczny jest jeden z bloków bojowych francuskiej grupy warownej Hochwald Linii Maginot. Uzbrojenie bloku umieszczono we wieży i kopułach. W głębi znajdują się dwie kopuły oraz pancerze zabezpieczających wyloty rur wentylacyjnych. Po lewej stronie widoczna jest wysoko osadzona w stropie kopuła (fr. Cloche VDP) dla obserwatora artylerii. Na części cylindrycznej kopuły znajdują się  trzy szczeliny obserwacyjne. Zapewniały łączny sektor obserwacji 219 stopni. Każda otrzymała optyczny przyrząd do obserwacji, działający na zasadzie diaskopu. W osi kopuły umieszczono peryskop typu N lub M do obserwacji okrężnej. Po prawej stronie znajduje się kopuła obserwacyjno-bojowa (fr. Cloche GFM) model 1929 typ A. Zadaniem stanowiska w kopule, było prowadzenie obserwacji przedpola oraz obrony stropu bloku bojowego. Wyposażono ją w optyczne przyrządy do obserwacji. Do zwalczania siły żywej nieprzyjaciela przeznaczono 7,5 mm ręczny karabin maszynowy model 1924 M29 oraz 50 mm moździerz model 1935. Uzbrojenie osadzano zamiennie w strzelnicach za pomocą specjalnych modułów (więcej >> http://hauba.pl/francuskie-kopuly/kopula-obserwacyjno-bojowa-gfm-model-1929-typu-a/ ). Na pierwszym planie widoczna jest czasza wieży dla dwóch haubic, posadowiona w specjalnie ukształtowanym zagłębiu w stropie bloku bojowego. Taka konfiguracja kopuł i wieży w stropie bloku bojowego była zalecana.
W ten prosty sposób wyeliminowano możliwość bezpośredniego ostrzału przy pomocy artylerii o płaskim torze wystrzelonego pocisku. Pancerz wieży o grubości 30 cm wieży chronił dwie 135 mm haubice model 1932. Długość lufy wynosi zaledwie 1,145 metra. Mogą być ustawiane w zakresie kątów podniesienia od 90 do 450, co umożliwiało niszczenie celów w odległości 320-5600 metrów. Ogień prowadzony był jednocześnie z obu luf z szybkostrzelnością 12 strzałów/minutę. Obsługę wieży stanowiło 21 żołnierzy. W przedziale bojowym średnicy 2,10 metra przebywał dowódca i ładowniczy.
Nie zalecaną konfigurację kopuł i wieży dla dwóch 75 mm armat zastosowano w bloku bojowym grupy warownej Schoenenbourg, również na Linii Maginota (zdjęcie nr 2). Obie kopuły, wysunięte ponad strop bloku bojowych tworzyły pola martwe dla artyleryjskiego ostrzału z wieży. Na zdjęciu od lewej: wieża typu R 32 dla dwóch 75 mm armat, kopuła obserwacyjno-bojowa model 1929 typ A (fr. Cloche GFM), dwa pancerze chroniące wyloty przewodów wentylacyjnych, kopuła obserwacyjna do obserwacji bezpośredniej i dalekiej za pomocą peryskopu (fr. Cloche VDP).