Dawne koszary obronne, miejsce zakwaterowania i dyslokacji żołnierzy, część składowa jądra cytadeli. Piętrowa budowla koszar z dwiema obronnymi wieżami na flankach. Zbudowane z czerwonej nietynkowanej cegły. Stacjonował w nich austriacki 30 Pułk Piechoty. W latach 1864-65 w celach więziennych przetrzymywani byli Postańcy Styczniowi. W listopadzie 1918 r. kwaterowali tu Strzelcy Siczowi oraz szpital dla rannych na odcinku Cytadela-Ossolineum. W okresie II RP stacjonował tu 19 Pułk Piechoty. W latach 1941-1944 w koszarach, przekształconych w więzienie, przetrzymywani byli radzieccy, francuscy, belgijscy i włoscy jeńcy wojenni. W latach 1944-1980 stacjonowały tu wojska radzieckie i wojskowe kompanie sportowe. Od 1990 r. do dziś w koszarach mieści się bank oraz centrum biurowe.
Koszary składają się z bloku piętrowych budowli, załamanych pośrodku w kierunku południowym. Długość koszar – 300 m. Obecnie blok nakryty jest dwuspadowym dachem. Główne wejście do koszar mieściło się w zachodnim skrzydle koszar, na pierwszym poziomie. Wchodziło się do koszar przez drewniany most i zwodzoną bramę, która zakrywała sobą portal z białego kamienia. Po wejściu trafiało się do sieni przecinających budynek, przez które wychodziło się na główny plac ćwiczeniowy.

W miejscu załomu koszar od strony wewnętrznej mieściła się półokrągła wieża z punktami artyleryjskimi dla armat i dział na każdym poziomie. Jej zadaniem była obrona koszar w sytuacji, gdyby wrogowi udało się przedrzeć przez ogień flankowy dwóch Wież Maksymiliańskich na teren północnego „Waffenplatzu” i zbliżyć się do bramy w murze obronnym wewnętrznego placu. Przestrzeń między wieżami i koszarami zajmuje mur Carnota z flankowaną ścianą na poziomie drugiej kondygnacji. Wzdłuż niego wiodło przejście od koszar do wież artyleryjskich. Do dziś zachowała się jedynie północna kurtyna tego muru z jednym poziomem otworów strzelniczych, obecnie z piętrową dobudówką od strony wewnętrznej. Na ostatnim poziomie, podobnie jak w koszarach, urządzono punkty artyleryjskie dla lekkiej artylerii. Wieżę wieńczy flankowana ściana z machikułami

Od 1990 r. do dziś w koszarach mieści się bank oraz centrum biurowe.
Właściciele nieruchomości (działki i budynku):  Od 1849 r. właścicielem jest austriacki resort wojskowy
Od 1919 r., po zajęciu Lwowa przez Polaków, w koszarach stacjonuje 19 Pułk Piechoty
Na początku 1941 r. wschodnie skrzydło koszar przekształcone zostaje w cele więzienne
Od końca lipca 1944 r. w koszarach mieści się garnizon Armii Radzieckiej
W latach 1980. koszary przechodzą na własność koncernu „Elektron”
Od 1990 r. do 2015 r. w koszarach miał swoją siedzibę bank „Elektron”.
Ale czy dalej bank ma swoją siedzibę to nie wiem, ale patrząc na obecne remonty to pewnie tak.

Od 1990 r. do dziś w koszarach mieści się bank oraz centrum biurowe.
Właściciele nieruchomości (działki i budynku):  Od 1849 r. właścicielem jest austriacki resort wojskowy
Od 1919 r., po zajęciu Lwowa przez Polaków, w koszarach stacjonuje 19 Pułk Piechoty
Na początku 1941 r. wschodnie skrzydło koszar przekształcone zostaje w cele więzienne
Od końca lipca 1944 r. w koszarach mieści się garnizon Armii Radzieckiej
W latach 1980. koszary przechodzą na własność koncernu „Elektron”
Od 1990 r. do 2015 r. w koszarach miał swoją siedzibę bank „Elektron”.
Ale czy dalej bank ma swoją siedzibę to nie wiem, ale patrząc na obecne remonty to pewnie tak.

a co z tym murem Carnota , ma Pan foty 

Na tym zdjęciu widać fragment zachowanego muru Carnota między budynkami koszar