Kaflarnia w Szówsku była jedną z największych fabryk kafli w Polsce przedwojennej. Założycielem kaflarni (obok własnej cegielni) powstałej w 1897 roku był ks. Witold Czartoryski. Zakład powstał w 1918 roku. Do produkcji kafli sprowadzano białą tłustą glinę z Wrocławia i chudą z Bolesławca, które po zmieszaniu z gliną miejscową pozwalały produkować wyroby wysokiej jakości i trwałości. Powierzchnia całego przediębiorstwa obejmowałą 38 ha. Zakład składał się z 20 budynków (5920 m2). Główny budynek fabryczny (1550 m2), był piętrowy i murowany. W budynku znajdowały się dwa piece do wypalania kafli. Jeden,opalany drewnem i drugi etażowy, na węgiel. Budowniczymi pieców było Towarzystwo dla Budowli Przemysłowych Schleven i Ska, Kraków, [ul.] Mikołajska 8, według planów firmy Eckerd i Hotop w Berlinie. Produkcja przedwojenna wynosiła 400000–500000 sztuk kafli rocznie. Organizacja zbytu obejmowała liczne przedstawicielstwa:
Inż. Mastalski i Kondratowski na Lwów, Tarnopol i okolicę – przedstawicielstwo i wyłączna sprzedaż.
Sikora, Przemyśl-Zasanie. Wyłączna sprzedaż na Przemyśl.
Chomiak, Sambor. Wyłączna sprzedaż na Sambor, Stryj, Stanisławów, Kołomyję.
Stanisław Mitera, Bochnia, Pl. Gazaris, wyłączna sprzedaż na Kraków i województwo.
Firma przez jakiś czas posiadała własny sklep w Krakowie, jego kierownikiem była Marsoygowa. Kaflarnia prezentowała swoje wyroby na wystawie w Poznaniu – Powszechna Wystawa Krajowa w 1928 roku. Ostatnim właścicielem zakładu był Włodzimierz Czartoryski. W 1946 roku kaflarnia była nieczynna ze względu na zniszczenie komina i zdekompletowane maszyny. W 1948 roku a formalnie w 1950 roku, orzeczeniem Ministra Przemysłu Lekkiego nr 40 zakład został znacjonalizowany. Przez jakiś czas ponownie funkcjonował. Obecnie nie istnieje.
