A tu kolejna chyba Austryjacka z zaboru... szkoda tylko że fragmęty ...ale może ktoś pokusi się o identyfikację i zobaczymy jak wyglądała w całości..
Informacje z mojej strony........
Za Marii Teresy na Wienerbergu zbudowano pierwszą państwową cegielnię. Ponieważ cegły były potrzebne głównie do ulepszenia bastionów i muru liniowego, przyjęło się określenie „cegielnia fortyfikacyjna”. Pod rządami Aloisa Miesbacha , który nabył firmę w 1820 r. i systematycznie ją rozbudowywał, oraz pod jego bratankiem Heinrichem Drasche , cegielnia rozwinęła się do największej w Europie (1862 roczna produkcja 130 milionów cegieł). Budynki Ringstrasse, arsenał, główny urząd celny i kolej Semmering to charakterystyczne budowle z cegieł Wienerberger. Drasche, wkrótce „najbogatszy człowiek w Wiedniu”, zbudował domy dla około 10 000 pracowników, przekazał duże sumy fundacjom humanitarnym i utworzonym instytucjom socjalnym (fundusze emerytalne, „kasy pracownicze” na opiekę zdrowotną, opiekę nad dziećmi). W 1869 roku firma została przekształcona w „Wiener Ziegelfabriks- und Baugesellschaft”. To, co zaczęło się jako przedsięwzięcie społeczne i wzorowe, zakończyło się zaniedbaniem i zubożeniem. Mimo trwającego boomu budowlanego sytuacja społeczna ceglarzy na przełomie XIX i XX wieku uległa dramatycznemu pogorszeniu. Pierwszy udany strajk odbył się w 1895 r., a kilka tygodni później powstał „Fachverein der Ziegelarbeiter”, który stopniowo poprawiał warunki. Cegielnia działała do odbudowy po drugiej wojnie światowej, ale została zamknięta w latach 60. XX wieku z powodu nierentownego wydobycia gliny.
Nie znalazłam jeszcze fotografii, na której jest ta dachówka w całości wiec dopinam inne fotki archiwalne „Wiener Ziegelfabriks- und Baugesellschaft”.
